ما که رفتیم، مردم ما را تحویل گرفتند؛ چون نماینده این کانون بودیم؛ نه اینکه ما به آنجا برویم و مردمى بىخبر باشند، آن وقت ما بگوییم چنین حادثه اى اتفاق افتاده است. هنوز هم همینطور است. شما در این کشورهایى که نمایندگى نداریم، براى بار اول که وارد مىشوید، اگر توفیق پیدا کنید که خودتان را به محافل مردمىِ متوقع برسانید - حالا آن گروههایى را که از این مسائل دورند، نمىگوییم - اگر به محافل دانشجویى و روشنفکرى و محافل انسانهاى متعهد و دلسوز و مخلص بروید، مىبینید که این پیام، قبل از شما به آنجا رفته است. من در سفرهایى که در دورههاى مختلف به جاهاى گوناگون داشتهام، بلااستثنا در هم? کشورها - اعم از کشورهاى اسلامى و غیر اسلامى؛ حتى کشورهاى کمونیستى - این را دیدم. ... در زمان ریاست جمهورى مىخواستم به چند کشور سفر کنم. قبل از آن، در سطح جهانى و بینالمللى براى ما حادثه اى اتفاق افتاده بود که تبلیغات صهیونیستى و امریکایى و استکبارى به آن دامن مىزد. من براى خداحافظى و گرفتن رهنمود و سفارشهایى که معمولاً امام در هر سفر به ما مىفرمودند، خدمت ایشان رفتم؛ گفتم اتفاقاً در آستانه سفر ما این قضیه هم اتفاق افتاد و دولتها و دشمنان، روى این موارد، حسابى حساسند. ایشان گفتند: بله، لیکن ملتها با شما هستند. من در همان سفر این حرف را به وضوح مشاهده کردم، که با صد نوع استدلال هم نمىشد اینگونه واضح براى من ثابت شود.
(نقل شده در دیدار وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامى و نمایندگان فرهنگى جمهورى اسلامى ایران در خارج از کشور 3/2/1370)
منبع: http://farsi.khamenei.ir/FA/Memories/detail.jsp?id=29