ولایت نور

مسئله گواهی وشهادت زنان موضوع مهمی است که خیلی ها اون رو بهونه حمله به اسلام کردن و دائما دارن انگشت اتهام خود رو به طرف اسلام میگیرن.
بد نیست گذری به همین مسئله در دین یهود داشته باشیم.این جمله رو بخونید: انسان موظف است هر روز این دعای برکت را بخواند : متبارک است خدایی که مرا زن نیافرید..(1)
تعجب نکنید اگر این دعا در تلمود ( مهمترین کتاب یهود بعد از تورات)  امده باشد.و یا در کتاب نمازِ دعای برکت این چنین آمده است که متبارک خدایی ...که مرا زن به جهان نیاورد.
 حالا سخن ما رو شهادت زنان دریهود است.جالب است بدانیم که  درشریعت یهود اولا: گواهی زنان به هچ نحو قبول نیست(2) ثانیا بعضی جاها که پذیرفتند با احتیاط پذیرفتند.
 چندی پیش نیز یک زن استاد دانشگاه عربستان در روزنامه الرای العالم کویت به تشریح برخی از جنبه های وضعیت زنان در دین یهود پرداخت .  در اطلاعاتی که از این پژوهش گر عربستانی منتشر شده یک مورد از ان در باره شهادت زن است که :
       شهادت یک صد زن معادل یک مرد است
اما در اسلام وضع فرق میکند.
خدای سبحان در سوره بقره ایه 282 می فرماید:
وَ اسْتَشْهِدُوا شَهیدَیْنِ مِنْ رِجالِکُمْ فَإِنْ لَمْ یَکُونا رَجُلَیْنِ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَداءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْداهُما فَتُذَکِّرَ إِحْداهُمَا الْأُخْرى
و دو نفر از مردان (عادل) خود را (بر این حقّ) شاهد بگیرید! و اگر دو مرد نبودند، یک مرد و دو زن، از کسانى که مورد رضایت و اطمینان شما هستند، انتخاب کنید! تا اگر یکى انحرافى یافت، دیگرى به او یادآورى کند.
در این ایه خدای سبحان شهادت دو زن در برابر با یک مرد دانسته تا اگر یکی از ان دو فراموش( یا اشتباه کند) دیگری به یادش بیاید.
فقهای اسلامی با استناد به این ایه  اجمالا  شهادت زنان  را نصف  شهادت  مردان  دانسته ند  ولی  در  این رابطه  چند  نکته  قابل ذکر است:
1:ایه  فوق  در مورد  تنظیم سند  در بدهی های  طولانی است  و  در جامعه  عربی در زمان  نزول  قران که  زنان  از هر گونه  حقوقی  محروم بودند  و نه  ارثی  می بردند و  حتی  دختران  زنده  به گور می شدند اعطای این  حق  گام  بزرگی  در تکریم زنان  بوده  است.(3)

2:باید  گفت  که  اولا  ایه  در خصوص  استشهاد  یعنی گواه گیری  است  نه  گواه دادن. و ثانیا  قران  کریم علت  حکم  را  بیان  می کند: أَنْ تَضِلَّ إِحْداهُما فَتُذَکِّرَ إِحْداهُمَا الْأُخْرى
یعنی  تا اینکه  اگر  فراموش یا  اشتباه  کرد دیگری  وی را  یاد اور  شود  و  این  به جهت  جلوگیری از  اشتباه در ادای  شهادت  است  که احتمالا  ممکن  است  توسط یکی  از  بانوان  رخ  دهد .(4)
بنا  بر  مطالب  بالا می توان چنین  نتیجه  گرفت  که  در هنگام  ادای  شهادت  در دادگاه  انچه  دلیل  اثبات محسوب  می شود  گواهی یکی  از بانوان است و وجود دیگری  صرفا  برای  تذکر  و  جلوگیری  از  اشتباه و فراموشی  است ...
پی نوشت:

1: گنجینه ای از تلمود . نوشتة راب دکتر . ا . کهن .
2: الموطا.(شرح ان .تنویر الحوالک سیوطی ج 2.ص108)
3:قواعد فقه. محقق داماد ج3ص64
4:همان.