سلام
اصل شرط که اشکال ندارد، اما عوارض اجازه ي شوهر يعني رها کردن همسر بين مردان جامعه.
شوهري که اجازه بدهد همسرش در هر جا و هر شهري کار کند با ارتباطش با ديگران موافقت کرده، زيرا لازمه کار در خارج از خانه ارتباط با نامحرم است.
بد متوجه نشويد، من مخالف کار کردن زنان در خارج خانه نيستم ولي به چه قيمت؟ آيا مي ارزد زن را در منظر و مرعاي عمومي کارکنان آن اداره و کارخانه قرار دهي و با هر اجنبي شوخي و گفتگو کند؟ مگر ناموس انسان با آن مقدار پولي که ماهانه به او مي دهند قابل معامله است؟
پس بهتر است زنان حتي المقدور بيرون خانه کار نکنند و در صورت ضرورت فقط در امور بانوان فعال باشند.
البته اين قيود مربوط به زنان و مردان معتقد و مسلمان است، باقي افراد خود دانند.
بوي سيب

سلام
جالب بود.
تشکر از اطلاعاتي که داديد. البته از ما که گذشته.
ولي خب دونستنش ضرر نداره.
پايدار باشيد

با سلام .با توجه به ماده 1117 ق م چنين شرطي نياز نميباشد چون اصل بر تجويز اشتغال زوجه است .گر مخالف مصالح و حيثيت زوجين باشد.ليکن مخالف چنين شرطي نيازمند تصريح است. موفق و پيروز باشيد